BABASININ KRAVATI !

Ben haftasonu ütü yaparken Ceren babasının kravatını bulup bu nasıl takılıyorki acaba diye söylene söylene dolaşıyordu etrafımda,
bir ara gözüm takıldı Ceren kravatı takmayı başarmış kendine, amaa kendince:) O halinden memnundu, bende onu böyle görmekten...:)

Ceren'den at arabası şöforü olursa...

Böyle neşeli birşey olur işte, deh deeeeh deeeh!

İSTANBUUUULLL!!!!

Çok özlemiştim bu sefer İstanbul'u. Kalabalığı, gürültüsü,kokusu denizi, tuzu herşeyi burnumda tütüyordu artık. Çok kısıtlı bir süre için 3 günlüğüne istanbuldaydık. Neye yetti aslına bakarsanız hiçbirşeye. Sadece tadımlık sevdiklerimi gördüm ve geldim.
Biricik yeğenim Berke'nin sünnet düğünü vesilesi ile gittik memleketime. Cuma günü sabah errrrkenden kalkıp attık kendimizi sokaklara, son ana kadar taksi kullanmadık, minibüsle "Bakırköy",trenle "Eminönü", tramvayla "Kabataş",vapurla "BÜYÜKADA"... Kürşat ve benim için Büyükada'nın anlam ve önemi farklıdır:) İk defa Cerenimizle gittik! anılarımızı yadettik...
Hep oturduğumuz iskendercide iskenderler yendi gezildi dolaşıldı dondurmalar yendi, dönüş yolunda vapurda çaylar içildi,martılara simit atıldı,köpük köpük istanbul boğazı ciğerlerimize çekildi. Başka türlü İstanbulda olduğumuzu hissedemiyoruz ikimizde... ertesi gece oğluşun sünneti vardı hazırlandık veeee ta ta ta taaaaamm, tüm organizasyon şahane olmuştu. Oğluş bir paşa kızımda bir prenses gibiydi. Tüm sevdiklerimizi gördük, yıllardır görüşemediğimiz dostlarımızla hasret giderdik.Düğün günü çok az fotoğraf çekebilmişim. Şu an için olanları paylaşıyorum, ama Gayecikle, abimlerle çekilen fotoğraflar sonradan bana ulaşır ulaşmaz bloga ekleyeceğim. Bu arada atlamadan kızımın Bakırköy-Eminönü hattı treninde ortadaki demire tırmanıp bütün gücüyle bağıra bağıra İSTİKLAL MARŞI'nı okuyup herkesten aldığı alkışı hiç unutmayacağım(fotoğrafı babasının yanında demire tutunmuş olan:).
Kısıtlı zamanda gidemediğimiz taksim ve sanat galerileri için de önümüzdeki haftalarda bir haftasonu yine istanbul'a kaçmaya karar verdik:)